ле́ксіка-сінтаксі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́ксіка-сінтаксі́чны ле́ксіка-сінтаксі́чная ле́ксіка-сінтаксі́чнае ле́ксіка-сінтаксі́чныя
Р. ле́ксіка-сінтаксі́чнага ле́ксіка-сінтаксі́чнай
ле́ксіка-сінтаксі́чнае		 ле́ксіка-сінтаксі́чнага ле́ксіка-сінтаксі́чных
Д. ле́ксіка-сінтаксі́чнаму ле́ксіка-сінтаксі́чнай ле́ксіка-сінтаксі́чнаму ле́ксіка-сінтаксі́чным
В. ле́ксіка-сінтаксі́чны (неадуш.)
ле́ксіка-сінтаксі́чнага (адуш.)		 ле́ксіка-сінтаксі́чную ле́ксіка-сінтаксі́чнае ле́ксіка-сінтаксі́чныя (неадуш.)
ле́ксіка-сінтаксі́чных (адуш.)
Т. ле́ксіка-сінтаксі́чным ле́ксіка-сінтаксі́чнай
ле́ксіка-сінтаксі́чнаю		 ле́ксіка-сінтаксі́чным ле́ксіка-сінтаксі́чнымі
М. ле́ксіка-сінтаксі́чным ле́ксіка-сінтаксі́чнай ле́ксіка-сінтаксі́чным ле́ксіка-сінтаксі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)