легітымава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. легітымава́ны легітымава́ная легітымава́нае легітымава́ныя
Р. легітымава́нага легітымава́най
легітымава́нае		 легітымава́нага легітымава́ных
Д. легітымава́наму легітымава́най легітымава́наму легітымава́ным
В. легітымава́ны (неадуш.)
легітымава́нага (адуш.)		 легітымава́ную легітымава́нае легітымава́ныя (неадуш.)
легітымава́ных (адуш.)
Т. легітымава́ным легітымава́най
легітымава́наю		 легітымава́ным легітымава́нымі
М. легітымава́ным легітымава́най легітымава́ным легітымава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)