легіслаты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. легіслаты́ўны легіслаты́ўная легіслаты́ўнае легіслаты́ўныя
Р. легіслаты́ўнага легіслаты́ўнай
легіслаты́ўнае		 легіслаты́ўнага легіслаты́ўных
Д. легіслаты́ўнаму легіслаты́ўнай легіслаты́ўнаму легіслаты́ўным
В. легіслаты́ўны (неадуш.)
легіслаты́ўнага (адуш.)		 легіслаты́ўную легіслаты́ўнае легіслаты́ўныя (неадуш.)
легіслаты́ўных (адуш.)
Т. легіслаты́ўным легіслаты́ўнай
легіслаты́ўнаю		 легіслаты́ўным легіслаты́ўнымі
М. легіслаты́ўным легіслаты́ўнай легіслаты́ўным легіслаты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)