ламу́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ламу́тка | ламу́ткі | |
| ламу́ткі | ламу́так | |
| ламу́тцы | ламу́ткам | |
| ламу́тку | ламу́так | |
| ламу́ткай ламу́ткаю |
ламу́ткамі | |
| ламу́тцы | ламу́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)