ламу́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ламу́т | ламу́ты | |
ламу́та | ламу́таў | |
ламу́ту | ламу́там | |
ламу́та | ламу́таў | |
ламу́там | ламу́тамі | |
ламу́це | ламу́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)