кіё́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кіё́ўнік кіё́ўнікі
Р. кіё́ўніка кіё́ўнікаў
Д. кіё́ўніку кіё́ўнікам
В. кіё́ўнік кіё́ўнікі
Т. кіё́ўнікам кіё́ўнікамі
М. кіё́ўніку кіё́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)