кіё́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кіё́ўнік | кіё́ўнікі | |
| кіё́ўніка | кіё́ўнікаў | |
| кіё́ўніку | кіё́ўнікам | |
| кіё́ўніка | кіё́ўнікаў | |
| кіё́ўнікам | кіё́ўнікамі | |
| кіё́ўніку | кіё́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)