кішэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кішэ́ннік | кішэ́ннікі | |
| кішэ́нніка | кішэ́ннікаў | |
| кішэ́нніку | кішэ́ннікам | |
| кішэ́нніка | кішэ́ннікаў | |
| кішэ́ннікам | кішэ́ннікамі | |
| кішэ́нніку | кішэ́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)