кіслі́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кіслі́чнік | кіслі́чнікі | |
| кіслі́чніку | кіслі́чнікаў | |
| кіслі́чніку | кіслі́чнікам | |
| кіслі́чнік | кіслі́чнікі | |
| кіслі́чнікам | кіслі́чнікамі | |
| кіслі́чніку | кіслі́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)