кіслі́чныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| кіслі́чныя | |
| кіслі́чных | |
| кіслі́чным | |
| кіслі́чныя | |
| кіслі́чнымі | |
| кіслі́чных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)