кіслі́чныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
кіслі́чныя | |
кіслі́чных | |
кіслі́чным | |
кіслі́чныя | |
кіслі́чнымі | |
кіслі́чных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)