кірэна́ік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кірэна́ік | кірэна́ікі | |
кірэна́іка | кірэна́ікаў | |
кірэна́іку | кірэна́ікам | |
кірэна́іка | кірэна́ікаў | |
кірэна́ікам | кірэна́ікамі | |
кірэна́іку | кірэна́іках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)