кі́пцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кі́пцік | кі́пцікі | |
кі́пціка | кі́пцікаў | |
кі́пціку | кі́пцікам | |
кі́пцік | кі́пцікі | |
кі́пцікам | кі́пцікамі | |
кі́пціку | кі́пціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)