кіпрыё́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кіпрыё́тка кіпрыё́ткі
Р. кіпрыё́ткі кіпрыё́так
Д. кіпрыё́тцы кіпрыё́ткам
В. кіпрыё́тку кіпрыё́так
Т. кіпрыё́ткай
кіпрыё́ткаю		 кіпрыё́ткамі
М. кіпрыё́тцы кіпрыё́тках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)