кі́пець
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кі́пець | кі́пці | |
| кі́пця | кі́пцяў | |
| кі́пцю | кі́пцям | |
| кі́пець | кі́пці | |
| кі́пцем | кі́пцямі | |
| кі́пці | кі́пцях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)