кі́пець
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кі́пець | кі́пці | |
кі́пця | кі́пцяў | |
кі́пцю | кі́пцям | |
кі́пець | кі́пці | |
кі́пцем | кі́пцямі | |
кі́пці | кі́пцях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)