кінапры́тча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кінапры́тча | кінапры́тчы | |
| кінапры́тчы | кінапры́тч кінапры́тчаў |
|
| кінапры́тчы | кінапры́тчам | |
| кінапры́тчу | кінапры́тчы | |
| кінапры́тчай кінапры́тчаю |
кінапры́тчамі | |
| кінапры́тчы | кінапры́тчах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)