кінапалатно́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кінапалатно́ | кінапало́тны | |
кінапалатна́ | кінапало́тнаў кінапало́цен кінапалацён |
|
кінапалатну́ | кінапало́тнам | |
кінапалатно́ | кінапало́тны | |
кінапалатно́м | кінапало́тнамі | |
кінапалатне́ | кінапало́тнах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)