кінадакумента́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кінадакумента́льны кінадакумента́льная кінадакумента́льнае кінадакумента́льныя
Р. кінадакумента́льнага кінадакумента́льнай
кінадакумента́льнае		 кінадакумента́льнага кінадакумента́льных
Д. кінадакумента́льнаму кінадакумента́льнай кінадакумента́льнаму кінадакумента́льным
В. кінадакумента́льны (неадуш.)
кінадакумента́льнага (адуш.)		 кінадакумента́льную кінадакумента́льнае кінадакумента́льныя (неадуш.)
кінадакумента́льных (адуш.)
Т. кінадакумента́льным кінадакумента́льнай
кінадакумента́льнаю		 кінадакумента́льным кінадакумента́льнымі
М. кінадакумента́льным кінадакумента́льнай кінадакумента́льным кінадакумента́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)