кілімо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кілімо́к | кілімкі | |
| кілімка | кілімкоў | |
| кілімку | кілімкам | |
| кілімо́к | кілімкі | |
| кілімком | кілімкамі | |
| кілімку | кілімках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)