кілі́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кілі́канне | кілі́канні | |
кілі́кання | кілі́канняў | |
кілі́канню | кілі́канням | |
кілі́канне | кілі́канні | |
кілі́каннем | кілі́каннямі | |
кілі́канні | кілі́каннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)