кілба́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кілба́снік | кілба́снікі | |
кілба́сніка | кілба́снікаў | |
кілба́сніку | кілба́снікам | |
кілба́сніка | кілба́снікаў | |
кілба́снікам | кілба́снікамі | |
кілба́сніку | кілба́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)