кікло́п
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кікло́п | кікло́пы | |
| кікло́па | кікло́паў | |
| кікло́пу | кікло́пам | |
| кікло́па | кікло́паў | |
| кікло́пам | кікло́памі | |
| кікло́пе | кікло́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)