кігі́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кігі́канне | |
кігі́кання | |
кігі́канню | |
кігі́канне | |
кігі́каннем | |
кігі́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
кігі́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кігі́канне | |
кігі́кання | |
кігі́канню | |
кігі́канне | |
кігі́каннем | |
кігі́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)