ківо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ківо́к | кіўкі́ | |
| кіўка́ | кіўко́ў | |
| кіўку́ | кіўка́м | |
| ківо́к | кіўкі́ | |
| кіўко́м | кіўка́мі | |
| кіўку́ | кіўка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)