ківо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ківо́к | кіўкі́ | |
кіўка́ | кіўко́ў | |
кіўку́ | кіўка́м | |
ківо́к | кіўкі́ | |
кіўко́м | кіўка́мі | |
кіўку́ | кіўка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)