кібі́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кібі́тка | кібі́ткі | |
| кібі́ткі | кібі́так | |
| кібі́тцы | кібі́ткам | |
| кібі́тку | кібі́ткі | |
| кібі́ткай кібі́ткаю |
кібі́ткамі | |
| кібі́тцы | кібі́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)