кібернеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кібернеты́чны кібернеты́чная кібернеты́чнае кібернеты́чныя
Р. кібернеты́чнага кібернеты́чнай
кібернеты́чнае		 кібернеты́чнага кібернеты́чных
Д. кібернеты́чнаму кібернеты́чнай кібернеты́чнаму кібернеты́чным
В. кібернеты́чны (неадуш.)
кібернеты́чнага (адуш.)		 кібернеты́чную кібернеты́чнае кібернеты́чныя (неадуш.)
кібернеты́чных (адуш.)
Т. кібернеты́чным кібернеты́чнай
кібернеты́чнаю		 кібернеты́чным кібернеты́чнымі
М. кібернеты́чным кібернеты́чнай кібернеты́чным кібернеты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)