кшта́лціць

‘удасканальваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кшта́лчу кшта́лцім
2-я ас. кшта́лціш кшта́лціце
3-я ас. кшта́лціць кшта́лцяць
Прошлы час
м. кшта́лціў кшта́лцілі
ж. кшта́лціла
н. кшта́лціла
Загадны лад
2-я ас. кшта́лці кшта́лціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кшта́лцячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)