кхе́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кхе́канне | |
кхе́кання | |
кхе́канню | |
кхе́канне | |
кхе́каннем | |
кхе́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
кхе́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кхе́канне | |
кхе́кання | |
кхе́канню | |
кхе́канне | |
кхе́каннем | |
кхе́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)