куя́вяк

‘танец’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. куя́вяк
Р. куя́вяка
Д. куя́вяку
В. куя́вяк
Т. куя́вякам
М. куя́вяку

Іншыя варыянты: куявя́к.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)