куявя́к

‘танец’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. куявя́к
Р. куявя́ка
Д. куявя́ку
В. куявя́к
Т. куявя́кам
М. куявя́ку

Іншыя варыянты: куя́вяк.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)