куцюр’е́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. куцюр’е́ куцюр’е́
Р. куцюр’е́ куцюр’е́
Д. куцюр’е́ куцюр’е́
В. куцюр’е́ куцюр’е́
Т. куцюр’е́ куцюр’е́
М. куцюр’е́ куцюр’е́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)