ку́хцік
‘кубак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ку́хцік | ку́хцікі | |
ку́хціка | ку́хцікаў | |
ку́хціку | ку́хцікам | |
ку́хцік | ку́хцікі | |
ку́хцікам | ку́хцікамі | |
ку́хціку | ку́хціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)