ку́сцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ку́сцік | ку́сцікі | |
ку́сціка | ку́сцікаў | |
ку́сціку | ку́сцікам | |
ку́сцік | ку́сцікі | |
ку́сцікам | ку́сцікамі | |
ку́сціку | ку́сціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)