ку́рыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́рыца ку́ры
ку́рыцы
Р. ку́рыцы курэ́й
Д. ку́рыцы кура́м
В. ку́рыцу курэ́й
Т. ку́рыцай
ку́рыцаю		 кура́мі
М. ку́рыцы кура́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)