ку́ршынавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ку́ршынавіцкі ку́ршынавіцкая ку́ршынавіцкае ку́ршынавіцкія
Р. ку́ршынавіцкага ку́ршынавіцкай
ку́ршынавіцкае
ку́ршынавіцкага ку́ршынавіцкіх
Д. ку́ршынавіцкаму ку́ршынавіцкай ку́ршынавіцкаму ку́ршынавіцкім
В. ку́ршынавіцкі (неадуш.)
ку́ршынавіцкага (адуш.)
ку́ршынавіцкую ку́ршынавіцкае ку́ршынавіцкія (неадуш.)
ку́ршынавіцкіх (адуш.)
Т. ку́ршынавіцкім ку́ршынавіцкай
ку́ршынавіцкаю
ку́ршынавіцкім ку́ршынавіцкімі
М. ку́ршынавіцкім ку́ршынавіцкай ку́ршынавіцкім ку́ршынавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)