ку́рчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ку́рчына | ку́рчыны | |
| ку́рчыны | ку́рчын | |
| ку́рчыне | ку́рчынам | |
| ку́рчыну | ку́рчыны | |
| ку́рчынай ку́рчынаю |
ку́рчынамі | |
| ку́рчыне | ку́рчынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)