ку́рцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ку́рцік | ку́рцікі | |
| ку́рціка | ку́рцікаў | |
| ку́рціку | ку́рцікам | |
| ку́рцік | ку́рцікі | |
| ку́рцікам | ку́рцікамі | |
| ку́рціку | ку́рціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)