ку́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ку́рнік | ку́рнікі | |
ку́рніка | ку́рнікаў | |
ку́рніку | ку́рнікам | |
ку́рнік | ку́рнікі | |
ку́рнікам | ку́рнікамі | |
ку́рніку | ку́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)