курлы́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
курлы́канне | |
курлы́кання | |
курлы́канню | |
курлы́канне | |
курлы́каннем | |
курлы́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
курлы́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
курлы́канне | |
курлы́кання | |
курлы́канню | |
курлы́канне | |
курлы́каннем | |
курлы́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)