курдо́пнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| курдо́пнік | курдо́пнікі | |
| курдо́пніка | курдо́пнікаў | |
| курдо́пніку | курдо́пнікам | |
| курдо́пнік | курдо́пнікі | |
| курдо́пнікам | курдо́пнікамі | |
| курдо́пніку | курдо́пніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)