курашчу́п
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| курашчу́п | курашчу́пы | |
| курашчу́па | курашчу́паў | |
| курашчу́пу | курашчу́пам | |
| курашчу́па | курашчу́паў | |
| курашчу́пам | курашчу́памі | |
| курашчу́пе | курашчу́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)