кура́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кура́тнік | кура́тнікі | |
| кура́тніка | кура́тнікаў | |
| кура́тніку | кура́тнікам | |
| кура́тнік | кура́тнікі | |
| кура́тнікам | кура́тнікамі | |
| кура́тніку | кура́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)