кура́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кура́тнік кура́тнікі
Р. кура́тніка кура́тнікаў
Д. кура́тніку кура́тнікам
В. кура́тнік кура́тнікі
Т. кура́тнікам кура́тнікамі
М. кура́тніку кура́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)