кунцы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кунцы́т кунцы́ты
Р. кунцы́ту кунцы́таў
Д. кунцы́ту кунцы́там
В. кунцы́т кунцы́ты
Т. кунцы́там кунцы́тамі
М. кунцы́це кунцы́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)