кунцы́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кунцы́т | кунцы́ты | |
кунцы́ту | кунцы́таў | |
кунцы́ту | кунцы́там | |
кунцы́т | кунцы́ты | |
кунцы́там | кунцы́тамі | |
кунцы́це | кунцы́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)