куне́жыць
‘любіць, песціць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| куне́жу | куне́жым | |
| куне́жыш | куне́жыце | |
| куне́жыць | куне́жаць | |
| Прошлы час | ||
| куне́жыў | куне́жылі | |
| куне́жыла | ||
| куне́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| куне́ж | куне́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| куне́жачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)