куму́сюхна
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| куму́сюхна | куму́сюхны | |
| куму́сюхны | куму́сюхнаў | |
| куму́сюхне | куму́сюхнам | |
| куму́сюхну | куму́сюхнаў | |
| куму́сюхнай куму́сюхнаю |
куму́сюхнамі | |
| куму́сюхне | куму́сюхнах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)