кумуляты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кумуляты́ўны кумуляты́ўная кумуляты́ўнае кумуляты́ўныя
Р. кумуляты́ўнага кумуляты́ўнай
кумуляты́ўнае		 кумуляты́ўнага кумуляты́ўных
Д. кумуляты́ўнаму кумуляты́ўнай кумуляты́ўнаму кумуляты́ўным
В. кумуляты́ўны (неадуш.)
кумуляты́ўнага (адуш.)		 кумуляты́ўную кумуляты́ўнае кумуляты́ўныя (неадуш.)
кумуляты́ўных (адуш.)
Т. кумуляты́ўным кумуляты́ўнай
кумуляты́ўнаю		 кумуляты́ўным кумуляты́ўнымі
М. кумуляты́ўным кумуляты́ўнай кумуляты́ўным кумуляты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)