кулі́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кулі́ч | кулічы́ | |
| куліча́ | кулічо́ў | |
| кулічу́ | куліча́м | |
| кулі́ч | кулічы́ | |
| кулічо́м | куліча́мі | |
| кулічы́ | куліча́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)