кулікава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куліку́ю куліку́ем
2-я ас. куліку́еш куліку́еце
3-я ас. куліку́е куліку́юць
Прошлы час
м. кулікава́ў кулікава́лі
ж. кулікава́ла
н. кулікава́ла
Загадны лад
2-я ас. куліку́й куліку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час куліку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)