кулё́ма
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кулё́ма | кулё́мы | |
| кулё́мы | кулё́м | |
| кулё́ме | кулё́мам | |
| кулё́му | кулё́м | |
| кулё́май кулё́маю |
кулё́мамі | |
| кулё́ме | кулё́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)