культрабо́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
культрабо́тнік | культрабо́тнікі | |
культрабо́тніка | культрабо́тнікаў | |
культрабо́тніку | культрабо́тнікам | |
культрабо́тніка | культрабо́тнікаў | |
культрабо́тнікам | культрабо́тнікамі | |
культрабо́тніку | культрабо́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)