культпро́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
культпро́п | культпро́пы | |
культпро́па | культпро́паў | |
культпро́пу | культпро́пам | |
культпро́п | культпро́пы | |
культпро́пам | культпро́памі | |
культпро́пе | культпро́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)